Disneyland Parijs
maandag 29 december 2008
Nog meer Kerst
Leuk gezicht 3 generaties Mos op de bank. En Noëmi en Milan waren een en al aandacht. Daarna kwamen Richard en Vanessa, na wat hapjes gegeten te hebben konden we aan tafel. Ondanks dat we gingen gourmetten toch wel even organiseren. Noëmi maakte met Vanessa de pindasaus (althans Noëmi mocht roeren). Tafel anders gezet, kinderstoel en extra stoel naar beneden en niet te geloven we konden met zijn allen aan de tafel zitten. Wie had dat gedacht. Eindelijk konden we van start. We hebben lekker zitten smikkelen en smullen en uiteraard met ijs toe.
Na het eten werden de kadootjes uitgepakt. Oparie, Jeremy en Noëmi gingen ze van zolder halen. Een hele groot doos vol kado's. Wat een verwennerij. Zowel Milan als Noëmi wisten niet waar ze het eerste mee moesten gaan spelen. Ook wij en de kinderen zijn weer verwend door de kerstman. Nadat de kinderen en kleinkinderen moe maar voldaan naar huis waren hebben wij nog even zitten uitbuiken op de bank en zitten nagenieten. Heerlijk het hele span bij elkaar. Nu op naar de oliebollen.
zondag 28 december 2008
Kerst "dagje Noëmi"
Daarna gingen we poffertjes bakken. Noëmi mocht het beslag maken, vond ze natuurlijk prachtig, en daarom waren ze ook zo lekker. Ze heeft haar hele bordje leeggegeten en nog een magnum gegeten. Na het eten hebben we ons nog even verkleed en geschminkt. Noëmi was moeder en Omamienie was vader (met overhemd van Oparie aan). Oparie moest ons trouwen. Na de trouwerij moesten we natuurlijk dansen. Dus dat was een heel toneelstukje, waar we vreselijk om hebben moeten lachen. Ik had een blauwe en gele zon op mijn wangen. Helaas hier geen foto's van.
Het was onwijs gezellig, zowel Noëmi als Omamienie en Oparie hebben het naar de zin gehad. Oparie kwam af en toe even boven om te kijken of alles wel goed ging.
En kwam even grapjes maken met de oude sloffen van Richard aan zijn voeten.
Tussendoor heeft hij tosti's voor ons gemaakt. Dit is zeker voor herhaling vatbaar, ik heb onwijs genoten.
Kerst "familiediner"
We hadden er zin in. Zaterdag alvast e.e.a. voorbereid en zondag konden we het meeste afmaken. Tussen 15.30 en 16.00 kwam de familie. We kregen een prachtig kerststuk dat nog steeds op de tafel staat te pronken. Rond zes uur of misschien was het wel later konden we, nadat eerst nog de worteltjes en de asperges waren gekookt en de aardappelpure was afgemaakt van start.
En als afsluiter koffie, met voor de liefhebbers een likeurtje erbij. Wij hebben het in ieder geval erg naar ons zin gehad. En we hopen dat deze tradities nog jaren en jaren door mag gaan. Bedankt allemaal voor de gezelligheid. Onze vader en moeder zouden trots op ons zijn geweest.
Allemaal goede jaarwisseling en alle goeds voor 2009.
dinsdag 16 december 2008
weer ff bijpraten (nou ja, ff)
Algemene ledenvergadering van Laakwa, daar is een nieuw tijdelijke bestuur aangetreden vanwege wanprestaties van een (ex)sponsor van de D1. Deze had zijn verplichtingen niet nagekomen waardoor de vereniging in de nodige problemen is gekomen. Afgelopen vrijdag boodschappen gedaan voor het kerstdiner bij Laakwa, dat was sjouwen en nog een sjouwen.
Zaterdag was de verrassingdag die was aangeboden door Bianca. De 13e moest ik vrij houden, we zouden met 4 vrouwen wat leuks gaan doen. Nou dat was een succes! Ik moest om 11.45 in Zoetermeer zijn. Zo gezegd, zo gedaan. We vertrokken rond 12.00 uur met de auto, samen met Marja en Ellen (moeder en zus van Bianca).
We moesten allemaal een spelltje meenemen, deze werden later gegeven aan een mevrouw die iets wou doen voor kinderen, die weinig hebben. Geweldig initiatief. Leuk om daarna al die spelletjes bij elkaar te zien. En de mevrouw was helemaal gelukkig. En dan nog een heel rugbyelftal die graag een erotische kalender wilde maken. Allemaal blote mannen, je weet niet waar je moet kijken. Verder was er natuurlijk Adje. Eigenlijk te veel indrukken om allemaal op te noemen. Bianca, nogmaals enorm bedankt!
zaterdag 22 november 2008
verder bijpraten
Na het buffet vertrokken we met bussen richting Ahoy voor The night of the proms. Dat was helemaal geweldig en ik heb dan ook onwijs genoten. Het orkest Il Novociento, met optredens van de Angels in Harlem Gospel Choir (kippenvel) en Sinaed O`Connor (ook kippenvel), the Simple Minds (helemaal uit mijn dak), Live (te gek) en Eric Meezie (geweldig). Er waren nog meer artiesten zowel klassiek als modern. Het was echt een belevenis. Ga ik zeker volgend jaar weer heen. Het was net als Andre Rieu, maar dan toch anders, hetzelfde kippenvelgevoel.
Vrijdag was de reunie van de softbaldames. Daar werden films vertoond van o.a. het 1e team en van het team waar ik inzat. Onze film ging over een dagje uit (1990) met mijn team naar Amsterdam. We hebben echt allemaal in een deuk gelegen. Ik heb de dvd meteen besteld, dit is echt pure nostalgie. Helemaal te gek. Het was ook leuk om iedereen weer te zien, we hebben dan ook meteen afgesproken dat we in het voorjaar weer een dagje uit gaan met z´n allen. Iedereen vond het zo geweldig. Het was erg leuk om te zien hoe we er 18 jaar geleden (wat gaat de tijd toch snel) uitzagen. We hebben heerlijk bijgekletst en natuurlijk foto´s bekeken van ieders kleinkinderen. Ja, want die hebben we inmiddels allemaal, echt te gek.
Zondag lekker naar de Creakerstbeurs in Rijswijk met Bianca, Lenie en Ilse, dus dat wordt ook weer gezellig. Dan is het weekend en de week weer om. Op naar Sinterklaas en kerst. En natuurlijk niet te vergeten het ´familiediner´. Ik kijk er al naar uit.
maandag 17 november 2008
ff bijpraten
Na het heerlijke weekendje weg, weekje ziek geweest. Inmiddels weer ruim een week aan het werk, vreselijk druk. Afgelopen vrijdag de griepprik gehaald, was noodzakelijk zoals werd gezegd omdat ik tot de risicogroep behoor. Nou fijn hoor, blij om te weten. Dus maar gauw even gedaan, nou ik heb het geweten. Pijnlijke arm, inmiddels helemaal rood en opgezet. Niets nieuws hoor, heb dat jaarlijks. Maar dit jaar is het toch wel heftig. Om mezelf te belonen heb ik een broek, trui en shirtjes gekocht. Vond dat ik dat wel verdiend had.
Zaterdagochtend vroeg op, want het dubbele glas aan de voorkant zou worden geplaatst. De glaszetter stond keurig om 9 uur voor de deur en rond 12.00 uur was de klus geklaard. Lekker warm, je merkt het echt als je op de bank voor het raam zit. Meteen maar vitrage en gordijnen gewassen, wat een klus. Arie ging de hele dag trap op en trap af. Ik ondertussen ook naar boven om alles te wassen. Maar alles hangt er weer netjes bij. Zo was het weekend al weer bijna om.
Het volgende project is de buitenboel in de verf en moet de nieuwe buitendeur geplaatst worden. Ik hoop dat voor de Kerst alles klaar is.
Zondagmiddag kwam Jer met de kinderen langs, wat altijd gezellig is. Bianca was er jammer genoeg niet bij, zij was op bezoek bij haar Opa. Ik heb heerlijk met Noëmi op zolder zitten knutselen. Daar hebben we mooie verjaardagskaarten gemaakt. Ze zat helemaal vol overgave te plakken en te knippen. Ze kon haar hart ophalen met alle knutselspulletjes. Wat een genot, ondertussen een cd'tje op met kinderliedjes. Ze zei: wat is het gezellig he Omamienie. Dat doet je hart toch goed, wat wil een mens dan nog meer.De mannen, incl. Milan waren beneden. Milan heeft daar lekker zitten spelen. Vooral de pop van Noëmi vond hij erg gaaf, die heeft hij rondgereden in de poppenstoel op wieltjes, Geweldig, wat een heerlijk mannetje.
Regelmatig even de zolder afgewisseld met de woonkamer. Milan vond het helemaal geweldig als ik mijn bril op en af zet, dan giert hij het uit van het lachen. Kan ik me trouwens voorstellen, zou ik ook doen als ik hem was. Het was een druk maar heerlijk weekend. Oh ja, Arie is vrijdagavond nog wezen snookeren met Richard en Vanessa. Hij heeft gewonnen, volgende keer maken ze hem in.
A.s. donderdag ga ik met mijn werk naar de Night of the Proms in Ahoy (dag van de medewerker), wordt vast helemaal geweldig. Vrijdagavond heb ik een reünie van de softbal, dus ik zit alweer aardig vol deze week.
vrijdag 7 november 2008
Weerterbergen 31-10/ 3-11
Vervolgens gingen we richting Weert, het was best druk op de weg. Rond half 4 waren we dan bij de receptie. Wij (incl. Richard & Vanessa) hadden bungalownr. 255, Jeremy, Bianca en de kinderen 345. Lagen niet naast elkaar, jammer maar geen probleem.
Daarna aan de slag gegaan om alles klaar te zetten voor de gourmet (foto's volgen later). Jer nam de kinderstoel mee en we konden aan tafel. Het was onwijs gezellig en heel erg lekker. We hebben zitten smullen. Ook Milan en Noëmi zaten lekker te eten. Daarna nog even nagetafelt, toen gingen Jer en Bianca bungalowwaarts. Noëmi wou bij omamienie blijven slapen, maar op het laatste moment wou ze toch naar papa. Geen probleem, papa gebeld en Noëmi ging lekker slapen in haar eigen bungalowbed. 's Avonds nog gerummicubd met Richard en Vanessa.
De volgende dag (zondag) weer lekker naar het zwembad, nu met Bianca en Noëmi. Noëmi had het erg naar haar zin, ze vond het vooral als de golven kwamen erg gaaf. Omamienie vond de golven iets minder, maar wel leuk. Jammer dat Milan niet mee kon, had ik ook wel willen zien. Volgende keer beter. Richard en Vanessa zaten ondertussen bij Jeremy en Milan voor een spelletje op de Wii. Zondag was het overigens prachtig weer.
's Middags zijn we met z'n allen gaan bowlen. Het was natuurlijk als vanouds een strijd tussen pa en de jongens. Ik weet niet meer wie er gewonnen heeft, maar het was leuk.
maandag 20 oktober 2008
Roerig weekje
Eerst de verjaardag van Richard en Vanessa gevierd, dat was erg gezellig. De familie van Vanesse was aanwezig en uiteraard Jeremy, Bianca, Noemi en Milan. Noemi vond het maar vreemd dat Richard en Vanessa geen tuin hadden en alleen maar een balkon. Ze wou steeds naar de tuin beneden en het was even lastig om uit te leggen dat Richard en Vanessa alleen maar een balkon hadden en geen tuin. Dat vond ze toch echt raar, want je hebt toch een tuin.
Zondag naar Lakwa voor de bobo´s. Maandag verder rustig. Dinsdag met mijn werk uit eten geweest bij Savelberg, vanwege een afscheid. Dat was spectaculair, heerlijk gegeten. Het was een 7 gangenmenu. We begonnen met allerlei lekkere hapjes vooraf. Daarna werden we begeleid naar het restaurant. Per persoon hadden we een ober die de borden op tafel zette. Bij elk gerecht werd uitleg gegeven. Dat ging van tarbot naar tong enz. Smullen. Ondanks de kleine gerechten ging ik volgegeten naar huis. Het mooiste was dat ze na de koffie vroegen of we nog trek hadden in een bonbon. Uiteraard had ik daar wel trek in, ik kreeg een bord met een bonbon er op. Ik lag helemaal in een deuk. Een onwijs groot boord met een bonbonnetje erop. Ach ja, dat hoort er bij.
Woensdag een hele andere dag (avond), toen was ik gevraagd om bij Lakwa de gasten te ontvangen voor de opening van de verlichting op het C-veld. De verlichting was gesponsord door Harrij Ballemaker (Sir Winston Leisure in Rijswijk).
Donderdag het eten voor de selectie verzorgd. Vrijdagavond naar de wedstrijd van ADO Den Haag tegen Volendam (vrijkaartjes) geweest. Dit was een belevenis. Het hele stadion was uitverkocht. Ik ben zo enthousiast geworden dat we waarschijnlijk een seizoenkaart gaan aanvragen. De sfeer was geweldig.
Zaterdagavond kwam Mieke op visite, heel erg gezellig. Het was weer ouderwets. Lekker bijgekletst enz. Voor herhaling vatbaar, dat gebeurd ook zeker. We gaan ook nog een keer met haar bij Jeremy en Bianca langs.
Vandaag weer aan het werk, drukke dag. Maar de avond verliep minder leuk. Want morgen moet Mickey (onze kater) geopereerd worden. Wat is er gebeurd: Arie ging naar de schuur om wat uit de koelkast te halen en zoals jullie wel gemerkt hebben waaide het best hard. Dus hij ging naar buiten en de tuindeur sloeg dicht. Mickey wilde net naar binnen lopen en zat met zijn staart tussen de deur. Gatver, kotsmisselijk werden we ervan. De helft van zijn staart lag buiten. Hij zit nu boven, na een bezoek aan de dierenarts, met een kap over zijn kop en zijn staart helemaal in het verband. Dus, morgenochtend moeten we hem om 8.45 naar de dierenarts brengen. Dan wordt een gedeelte van zijn staart geamputeerd. Vreselijk zielig. We zijn er doodziek van.
Zo veranderd de week van leuke dingen naar vervelende dingen, zo kan het gaan.
maandag 6 oktober 2008
Vakantie Turkije
Rond 12.30 PT kwamen we aan in Turkije, waarna we om 13.15 aankwamen in het "Kadikale Resort & Spa" in Türgütreis bij Bodrum.
Na het inchecken werden we naar onze kamer gebracht, we hadden kamer 504 in het nieuwe gedeelte van het hotel. Zoals jullie hierboven kunnen zien lag het hotel tegen een berghelling.
Het was behoorlijk warm bij aankomst, rond de 38 graden. Gelukkig werden de koffers gedragen, arme jongen. Uiteraard hebben we hem een aardige tip gegeven.
Het begon al goed, trap op (van marmer), nog een trap op (ook van marmer). Ik dacht we zullen er nu wel zijn, nee hoor, nog een trap en nog een trap. Pfff ..., zijn we er al? Dat had je gedacht, nog 2 trappen en vervolgens nog een flinke draaitrap (bij elkaar 68 treden). En dat bijna alles zonder leuningen, wel allemaal ongelijke treden en dan de warmte. Ach ja, je bent moe en dan is alles al gauw teveel natuurlijk.
Maar uiteindelijk kwamen we toch bij onze prachtige kamer met uitzicht op zee. Dat maakte het klauteren en klimmen weer helemaal goed.
Na snel alles bekeken te hebben, konden we nog aanschuiven voor de middagmaaltijd. We hebben zitten smullen. Daarna terug naar de kamer (weer al die trappen op) om de koffers uit te pakken. Vervolgens het hotel verder bekeken en de omgeving verkend. Even langs het strand en de 3 zwembaden. Het zag er allemaal fantastisch uit. Er was een hamam en een sauna met alles er op en er aan. We zouden later wel kijken of we daar een bezoek aan zouden brengen. Daarna even lekker uitgerust, douche genomen en opgetut, vervolgens op weg voor de avondmaaltijd (trap af dus). We keken ons ogen uit. Je kan het zo gek niet bedenken of het was aanwezig. Allerlei soorten vlees (o.a. heerlijk lamsvlees), groentes (o.a. spruitjes), salades en verschillende soorten aardappels, pasta´s, rijst (zowel warm als koud). Keuze genoeg, alles zag er heerlijk uit en smaakte perfect. Dat beloofde wat. Na een paar dagen kreeg ik mijn broek al niet meer dicht. Later maar wat geminderd, maar alles was zo lekker. Goed verzorgd en alles vers. En dan die toetjes. Arie nam de eerste week na elke maaltijd een boord vol taart en ik nam wat fruit of ..., later werd dat wel minder (de bekende Turkse zoetigheden hebben we maar overgeslagen). En dan het ontbijt, allerlei soorten brood, spiegelei, scrambeld eggs met tomaten of met champignons, kaas of ham, flensjes zoveel als je wilt of ?. Verse honing en jams en yoghurt met honing of obst. Als ik er aan denk loopt het water weer in mijn mond. Het was een open restaurant met uitzicht op zee en jonge poezen die bedelden om eten. Geen probleem, af en toe een stukje vlees toegeschoven.
De volgende dagen lekker lui doorgebracht aan het strand, 's middags na het eten lekker uitbuiken met een boek op het terras in de schaduw onder de bomen. Het was gewoon te warm om iets te ondernemen. Maar niet erg, we kwamen heerlijk tot rust. Af en toe een praatje. Vooral 's avonds was het gezellig, lekker kletsen en slap ouwehoeren met andere hotelgasten. Heerlijk in de open lucht op het terras. Je kon tot laat buiten zitten. De eerste week was het behoorlijk warm, maar we vermaakten ons perfect. Rustig aan en vooral niet te druk maken. Naar een Turkse avond of ander entertainment, lekker eten, heerlijk in de zon en veel lezen. We hebben allebei bijna 2 boeken uitgelezen. Wat wil een mens nog meer. We hadden inmiddels besloten na het ontbijt meteen beneden te blijven en niet meer tussendoor naar de kamer te gaan tot aan het avondeten, dat scheelde mij weer 2 keer al die trappen op en af. Later op de avond zaten we lekker op ons eigen balkon, potje kaarten, puzzeltje maken, lekker bijkletsen, wat lezen enz. In de kamer was het heerlijk koel. De temperatuur en de airco konden we zelf instellen.
In de nacht van zaterdag op zondag aan het begin van de 2e week heeft het behoorlijk gespookt, hevige onweersbuien (Arie heeft daar niks van gemerkt). Zie je het voor je, ik vond het ondanks alles toch niet zo vreselijk eng. Ik ging halverwege de nacht maar lezen omdat ik toch steeds wakker werd, maar toen viel het licht uit. Pikkedonker. Dat was minder. Het duurde gelukkig niet lang voordat de lichten weer aan gingen.
De dag er op, zondag dus, was het weer prachtig weer alsof er niets aan de hand was geweest. Maar goed ook, want die dag hadden we een boottocht gereserveerd langs 7 baaien (was al uitgesteld omdat voor de vrijdag ervoor zwaar weer op zee voorspeld was en er geen pleziervaart toegestaan was). Dat was genieten, heerlijk 6 uur lang met de boot bovenop het dek op zitzakken langs allerlei baaien, prachtig uitzicht.
Arie is een paar keer gaan zwemmen als de boot voor anker ging. We waren met nog 2 stellen uit het hotel en andere mensen uit diverse hotels uit de omgeving. Arie heeft nog een flinke poging gewaagd de wensgrot in de gaan, maar is halverwege toch omgekeerd omdat het daar toch wel erg donker en fris werd met kwallen enzo. En hij heeft een wens gedaan, wat weet ik niet. Ik heb heerlijk op het bovendek liggen zonnen van de boot en wat foto's gemaakt. Tussen de middag kregen we een lunch en 's middags thee met cake. Het was, net als alle andere dagen, een geslaagde dag.
De 2e week was het af en toe wat "vreemd" weer. 's Ochtends leek het er op dat het de hele dag bewolkt zou zijn, maar vervolgens klaarde het toch weer op en konden we lekker naar het strand of het zwembad. ´s Avonds werd het ietsje frisser, maar gelukkig vestje bij me. Dus geen probleem.
Tussendoor een paar keer naar Türgütreis geweest, een heel leuk dorpje vlakbij (km of 5 vanaf) het hotel. Leuke terrasjes en haventje. Daar hebben we de souveniers voor de kinderen en kleinkinderen gekocht. Nog een leuk jurkje en een Turkse lamp en vakantie-dingelong voor de tuin gekocht.
De eerste keer met een auto van het hotel (18 € voor 2 pers). Dat was echt vreselijk, ik heb doodsangsten uitgestaan. Die gek reed meer dan 80 waar je 50 mocht rijden Hij haalde in één beweging in een bocht over een doorgetrokken streep een vrachtwagen in, reed door rood en ging vervolgens de rechtsaf de hoek om. Ik dankte God dat we heelhuis zijn uitgestapt. Terug idem. Ze rijden daar echt als gekken. Niet gek dat er in 1 week tijd 2 busongelukken zijn gebeurd. De keer daarop hebben we de dolmus (2 YTL (1,75 €) p.p. genomen, ten eerste veel goedkoper en ten tweede rijden die normaal. Dus we hadden er geen trek in om nog de weg op te gaan, zeker gezien de verhalen van andere hotelgasten. We wilden graag heelhuids thuiskomen.
We hebben veel gezellige lui ontmoet. Twee vrouwen (vriendinnen) Ina(60, getrouwd, geen mobiel) en Gonnie (± 47, blond, nouja, vriend, paymobiel) uit resp. Lutjebroek en Andijk (Oké dan). Een stel Nederlanders die al 15 jaar in België wonen en daar een kast van en huis hebben en een antiquariaat hebben (en een snor met een rookgaatje). Geen adressen uigewisseld. Toch altijd wel leuk, de meeste hebben toch wel veel verhalen waar je je heerlijk mee kunt vermaken en om kunt lachen. Verder zaten er in het hotel allerlei nationaliteiten: Israël, Rusland, Japan, Belgie, Azerbajdjan, Roemenie, Engeland, Ierland, Portugal, Oostenrijk, Frankrijk en Duitsland. Leuk, van de Russen hebben we geen last gehad. Allemaal gezinnetjes of ouderen uit Moskou + een lantarenpaal. De laatste week waren er iets meer Nederlanders dan in de 1e week.
Op de laatste donderdagochtend werden we wakker en het stortregende. We bleven dus wat langer in bed. Op een gegeven moment zei ik tegen Arie: ¨heb je de kraan soms open laten staan¨. Nee, zei hij, hoezo? Ik zei: ¨moet je luisteren¨. Ik deed de voordeur open en de regen stroomde naar beneden vanaf de trappen, het leek wel een waterval. We wisten niet wat we zagen, onvoorstelbaar. Was eigenlijk wel leuk, weer eens wat anders. Na een uurtje was het weer stralend weer en konden we weer rustig naar beneden voor het ontbijt.
We kunnen terugkijken op een hele fijne vakantie in een prachtig hotel met heel mooi weer.
De verzorging (vooral het personeel muv de receptie), het eten, alles was toppie. Uiteindelijk zijn we zelfs nog een halve dag met zon langer in het hotel gebleven, omdat ze waarschijnlijk een aantal vluchten hadden samengevoegd. 7 uur 's ochtens weg of 's avonds scheelt toch wel. Vonden we uiteraard niet erg (met excuses van de reisorganisatie voor het ongemak!?!). We werden door iemand van het reisbureau keurig met een personenauto naar het vliegveld gebracht. Hij (de chauffeur van de reisorganisatie Suntours) heeft alles geregeld, we hoefden geen koffers te sjouwen en hij is meegegaan tot aan de incheckbalie om er voor te zorgen dat alles in orde was (hij had onze nieuwe tickets immers bij zich). Achteraf waren we daar blij om omdat we blijkbaar niet op een lijst voorkwamen, maar uiteindelijk dus toch wel (blijkbaar kan je Mos dus toch op vele manieren schrijven). Dus ook dat was weer prima geregeld (stel je voor dat je niet zo'n Turks sprekende begeleider bij je hebt).
Heerlijk uitgerust kwamen we weer met dank aan Transavia.com aan op Schiphol. Jeremy heeft ons weer opgehaald, heerlijk.
Zondag kwamen Jeremy, Bianca en de kleinkinderen langs en bleven gezellig eten. Toch wel fijn om weer thuis te zijn en de kinderen en kleinkinderen weer te zien. En natuurlijk Mickey en Zeena niet te vergeten, die perfect door buurvrouw Linda zijn verzorgd en verwend.
Nog even met Noëmi naar de glijbaan aan de Laakkade geweest. We hadden geen eten in huis, dus is Arie met Jeremy maar even bij McDonalds langs gegaan. Vonden de kleintjes, maar ook de rest geen bezwaar. Ikke even nog niet koken, dat komt later wel weer.
Inmiddels weer aan het werk, op naar het weekend eind oktober met de J&B, R&V en de kids naar Weertenbergen. Kadootje dat ik voor mijn 60e verjaardag heb gekregen. Weer iets om naar uit te kijken.
dinsdag 9 september 2008
de zolder is (bijna) klaar
Een fijn hoekje om lekker te zitten, alle boeken in de kast. Ruimte om te knutselen (kaarten maken etc.) en achter de laptop te zitten. Daarnaast is er een plekje voor de kleinkinderen om te spelen. Schoolbord op de muur, speelgoed, spelltjes, tafel en stoeltjes. En zodra ze willen, kunnen ze lekker een keertje komen slapen. De bedden staan klaar.
Tussendoor is er ook nog een nieuw dakraam geplaatst, heel erg mooi met ventilatieruimte enz. Eindelijk geen lekkages meer via het raam. Richard zei: nou, dat werd tijd, ik sliep altijd met een emmer aan het raam. Maar is wel blij dat het nu eindelijk niet meer lekt.
zondag 7 september 2008
Nog ff en dan vakantie
Hotel Kadikale resort.
We vertrekken om 6.25 uur met Transavia, vlucht HV 319 en komen rond 10.50 uur in Bodrum. De terugreis (daar denken we natuurlijk even nog niet aan) is op 27 september 11.45 uur, vluchtnr. HV 320, aankomst in Nederland 14.30 uur. We weten nog niet of we de laptop meenemen, maar proberen jullie uiteraard op de hoogte te houden van onze belevenissen.
mooie zomerse dag, dus BBQ
Jer en Arie maakten de bbq gereed en we konden beginnen. Milan werd gelukkig op tijd wakker om nog een klein hapje mee te pikken. Toe hadden we mini Magnums, dat was smullen. Kijk maar.
Joke 70 jaar
Het weer zat mee, nadat we eerst enige tijd binnen hadden verbleven, lekker van de salade en hapjes konden smullen, gingen we toch de tuin in. Het was een van de weinige zomerse dagen van dit jaar. Boffen dus. Het was voor Joke en Rob wel veel gesjouw trap op trap af, gelukkig kregen zo ook hulp. Nou Jo, dan is het niet te merken dat je 70 bent. Complimenten. Het was een hele leuke dag met heerlijke hapjes en gezelligheid en niet te vergeten de gelegenheids-muzikanten. Geweldig, we hebben erg naar ons zin gehad.
Foto's zijn al diverse weblogs geplaatst, maar toch ook hier een paar.