Vakantie Mexico 1e deel

Eindelijk was het dan zover, woensdag 16 juni vertrokken we vroeg richting Zoetermeer. Net zoals vorig jaar stalden we daar de auto. Na afscheid genomen te hebben van een zieke Noëmi en de rest bracht Jeremy ons naar Schiphol. Bedankt Jer. We waren lekker op tijd en konden al inchecken. Dat was mooi meegenomen. Dan maar meteen door de douane, bakkie drinken, inkopen doen, nog een bakkie en sigaretje roken. Straks 9 1/2 uur niet roken. We vlogen met Martinair en hadden comfortclasse geboekt, lekker ruim voor mijn kleine beentjes. Kon ik net als Arie in ieder geval zitten zoals ik wou. We vertrokken keurig op tijd. Maaltijd, krantje, drankje, hapje. We kwamen niks te kort, daardoor ging de tijd erg snel, we kregen ook nog zo'n schermpje waar je allerlei films, documentaires en series op kon bekijken. Voordat we het wisten waren we er. Viel achteraf dus erg mee, ik had er nl erg tegenop gezien.
WARM dat het was bij het uitstappen, we kwamen uit de slurf en dacht dat ik langs een kachel liep. Nee joh, zei Arie, dat is de warmte. Ik dacht pfffffff, in no-time liep het water van mijn rug. Snel de koffers en op zoek naar de reisleider en de bus in met airco. Ritje van ongeveer een uur van Cancun naar Playacar. Was niet erg, lekker koel. We kwamen rond 19,15 Mexicaanse tijd aan bij het hotel. Zag er prachtig uit. Eerst in de warmte door de prachtige tuin/park, gelukkig werden de koffers met een lorrie gebracht. De kamer was het heerlijk koel. Als je de terrasdeur open deed dacht je wel, zet die kachel even uit, Deze foto is trouwens van een paar dagen later gemaakt. Het was een mooie kamer met 2 grote kingsizebedden, dus we konden kiezen. De appartementen lagen in een blok van 12. Vier per etage. De blokken hadden verschillende kleuren, de een was okergeel en het andere was terracotta. Wij zaten op de begane grond. Heel sfeervol en absoluut kleinschalig. Alles werd elke dag keurig schoon gehouden. Elke dag schoon beddegoed, handdoeken en 2 flessen water. Net als de kamer werd de tuin/park keurig onderhouden, een paar keer per dag werden de wandelpaden schoon geveegd. Voor en naast ons terras stonden prachtige planten en bomen en het rook heerlijk. Deze ''plaza'' lag tegenover ons appartement. Daar werd 's middags thee en koffie geschonken met heerlijke hapjes en later met drankjes. 's Avonds was het verlicht en zagen we menig verliefd stelletje daar belanden. Het hotel en de hele entourage er om heen is zeker een plek voor trouwpartijen. Regelmatig zagen we een trouwerij op het strand dat was natuurlijk erg leuk om te zien. Een keer was triest op een van de regendagen was er ook een trouwerij. Ze was drijfnat, later werden de foto's, toen het weer prachtig was, gemaakt. De bruid en bruidegom gingen op het laatst met kleren en al in het zwembad. Iedereen klappen.
Het is echt een prachtig sfeervol hotel waar je heerlijk kan eten. Elke ochtend uitgebreid ontbijt, je kan het zo gek niet bedenken of het was er. Zelfs voor de liefhebbers pindakaas en hagelslag. Verder allelei soorten gebakken eieren, kon je zelf samenstellen, pancakes, noem maar op. 's Middags was er een buffet, heerlijk net als 's avonds. Keuze genoeg, van stoofvlees tot gegrilde kip. Pastabar, waar je zelf je gerecht kon samenstellen. Rijst, aardappels, heerlijke groente. En natuurlijk allerlei Mexicaanse gerechten. U vraagt, wij draaien. Perfect. Daarnaast was er een Italiaans restaurant en een steak- en grillhouse. Daar kon je zo vaak gaan eten als je wilde, moest je alleen even reserveren. We zijn daar een aantal keer geweest, heerlijk en net even iets meer aangekleed. Maar als je geen zin had om uitgebreid te eten kon je ook een hamburgertje, hotdog of kebab en patat halen. Dat deden vooral de Amerikanen (vreselijke lui). Dus keuze genoeg. Er is eigenlijk zoveel te vertellen, kan ik nooit allemaal kwijt. Zoals over onze vriend Bert. De 1e ochtend zat ik rond 6 uur op het terras. Ja, de eerste dagen ben je ontzettend vroeg wakker, wel lekker. Arie ging meestal eersr een bakkie halen, dat kon al heel vroeg en was vlakbij. Dus lekker met bakkie op terras zitten en genieten. Zie ik ineens een kat, althans dat dacht ik. Ik ging even naar binnen en kwam terug toen zei Arie: ik weet niet wat jij hebt gezien, maar dat is geen kat. Ik zei: wat dan? Arie wist het ook niet. Zit ik net komt er een beest voorbij gerend, schrok me rot. Het was een kruising tussen een eekhoorn en kangeroe of een varken. Het was in ieder geval bruin met haar en er volgden er nog meer in allerlei maten, van klein tot groot. Ze zaten elkaar achterna. Ik naar binnen en dacht daar ben ik lekker mee. Volgens Arie kon ik wel weer komen want ze waren weg. Ja dag, weet jij veel of die beesten niet gevaarlijk zijn. Wel nee joh, zei Arie, anders hadden ze dat toch wel wat gezegd. En ja hoor, daar kwamen ze weer, ik kreeg ze met geen mogelijkheid op de foto. We noemden hem later Bert. Dit omdat de mensen (Sylvia en Marco) die we later leerden kennen ze ook hadden gezien en die ene Bert hadden gedoopt. Kortom ik heb Bert uiteindelijk op een foto gekregen al is hij zeer wazig, maar hij staat er op. Dit was een kleintje. Later leerden we dat deze beesten agoutie's heten en er stond uitgebreide informatie in het park over deze dieren. Ze leven van fruit en gras. Sylvia gaf ze stukjes appel en banaan. Bij haar zaten ze vaker omdat zij gras voor hun appartement hadden. Bij ons liepen ze alleen over het pad of langs ons terras. Later vond ik ze vreselijk leuk en niet meer eng. Maar op een avond, nadat we naar een show in het theater waren geweest met Sylvia en Marco, liepen we terug naar onze appartementen (dat van hun bleek tegenover die van ons te ligeen) weer veel kabaal. Wat is dat nou weer? Je zal het niet geloven, het was een wasbeer(tje). Lopen daar gewoon vrij rond. Gewoon doorlopen zei Arie, dan gebeurd er niets. Sylvia lag in een deuk. Ook volgens Marco kon ik rustig doorlopen. Nou doen dan maar, we hebben de wasbeer daarna nog 2 keer gezien. Dat was wel genoeg. De rest van ons vakantierelaas volgt z.s.m.