Weer een week voorbij

Alweer een week voorbij, wat gaat het toch hard.
Deze week druk gehad, de hele week vanaf het weekend met pijn in mijn knie gelopen.
Kon haast geen auto rijden, schakelen lukte bijna niet. Eigenwijs. toch in die auto natuurlijk.
De trap op en af ging stapje voor stapje. Elke beweging deed zeer, wist niet meer hoe ik moest liggen, zitten of lopen. Bah!
Donderdag toch maar een afspraak met de dokter gemaakt. Vrijdagochtend heeft Arie me gebracht, ik kon echt niet meer rijden. Toen bleek dat mijn kniebanden van mijn linkerknie overbelast waren en ontstoken. Vandaar de pijn.
Vervolgens ontstekingsremmers gekregen (3 x daags een pil) en vanochtend ging het alweer een stuk beter. Lenie en Harrij kwamen een bakkie doen om te zien hoe het ging en ik liep alweer aardig door de kamer. Dat had ik donderdag niet kunnen denken, die pillen doen wonderen. (rectificatie: inmiddels weer pijn, was iets te snel met minder pillen, eigen schuld dikke bult)
Arie loopt inmiddels bij de fysio, zenuwknoop in zijn nek. Dus twee kreupele bij elkaar. Lekker stel. Maar goed we gaan de goede kant weer op, Arie moet nog wel een aantal behandelingen hebben.
Gisteravond toch maar gaan klaverjassen, we hadden een uitnodiging gekregen van de businessclub van ADO Den Haag. Wilde ik toch wel meemaken. Was gezellig, maar pas om half 3 thuis. We waren kapot en kwamen dan ook pas om 11.15 uit bed, dat was jaren niet gebeurd. We worden oud, zo laat naar bed gaan zijn we niet meer gewend. Toen stonden Lenie en Harrij voor de deur voor een bakkie, was gezellig. Even lekker bijgepraat, over Sonja Bakker, kinderen etc. Arie had op de zolder nog een oud onderdeel van een telefooncentrale gevonden (in originele PTT-verpakking) en deze aan Harrij gegeven. Daarna weer voor de wekelijkse boodschappen naar Appie Hein. En zo zit de week er weer op.