vervolg vakantie Curacao

Vanochtend was het dan voor mij eindelijk zover. Ineke zou gaan kennismaken met de dolfijnen, onder begeleiding van Arie. Hoewel hij gisteren had gezwommen met ze wou hij dit ook graag meemaken en voor alle zekerheid toch maar met mij mee gaan. You never can tell.
Ik kan jullie verzekeren dat het, hoewel een beetje eng, een onwijze belevenis was. Eerst werd door de trainer van alles verteld over de dolfijnen, hoe ze zich voortplanten over de familieband, hun eten, hoe ze slapen enz. Ook werd erbij verteld hoe ze dolfijnen trainen, vervolgens laten ze ze allerlei geluidjes maken en vertellen erbij wat dit betekent.


Ze kunnen zingen, fluiten en elkaar roepen (klikken). Daarna kregen we instructies waar we ze wel en niet moesten aaien, overal behalve op hun gezicht. Ze vinden het heerlijk als je ze aait, dit komt omdat ze om de 2 dagen een nieuwe huid krijgen en doordat aaien krijgen ze een soort peeling. Ze vinden dit dus zalig. Ze vragen er ook echt om.

Het zijn zulke indrukwekkende beesten, alleen als ze hun bek open doen als de trainer ze een vis geeft, zie je 80 tot 100 vlijmscherpe tandjes. Nadat ze allerlei kunstjes hadden gedaan was het tijd voor de kus en het optillen van de dolfijn. Uiteraard houd de trainer alles goed in de gaten en omdat ze wist dat ik niet kan zwemmen hield ze me hierbij vast. Alles goed in de gaten gehouden door Arie, ik mocht eens verdrinken.