Toppers 2009

Op 13 juni was het dan zover, we gingen naar de Toppers. Voor mij was het de eerste keer, wat een belevenis. Onwijs gewoon. Spannend hoor. Ik zou met Bianca meerijden en was rond 3 uur in Zoetermeer. Eerst natuurlijk de nieuwe kamer van Milan bewonderen. Helemaal in Carsstijl. Milan vind het helemaal geweldig, hij roept: mooi, auto's. Hij is nl. net als Jeremy vroeger gek op auto's. Je kan hem geen groter plezier doen dan met hem met de auto's spelen. En dan ook nog zo'n prachtige kamer met Carsgordijnen en Carsstrip op het behang.
Noëmi was ondertussen bezig met haar nieuwe hobby "buiten spelen". Ze kwam ons al tegemoet fietsen met een leuk petje op haar hoofd. En ging meteen laten zien hoe hard ze wel kan fietsen, oeh als dat maar goed gaat. Maar vol trots liet ze zien dat het helemaal goed kwam.
Nadat de ouders en zus van Bianca waren geariveerd vertrokken we richting Amsterdam Arena. Auto parkeren en vervolgens met de metro richting Waterlooplein waar de de rest op ons wachtte. De rest was, een vriendin van Bianca d'r moeder + haar vriendin, dochter van de vriendin, een neef van Bianca met vriendin en wij met z'n 5en. Leuk cluppie bij elkaar.
We hebben heerlijk gegeten bij een Italiaan die ontzettend vriendelijk en aardig was en vertelde dat hij speciaal voor Bianca een mooie lasagne had gemaakt. Het smaakte allemaal voortreffelijk. Toen was het tijd om richting Arena te gaan, eerst metro en daar wachtte de Arena op ons. We hadden prima plaatsen in de 1e ring, rij 9, dus goed zicht en gelukkig niet helemaal bovenaan.
Jeetje, wat heb ik het naar mijn zin gehad, werd er zelfs af en toe stil van en had soms zelfs kippenvel. Het is echt een groot feest en alles en iedereen danst, springt en zingt mee. Vanochtend had ik bijna geen stem meer. De winnaressen van X-factor traden op en voor Lisa was geweldig. Alleen jammer dat zij Hallelujah niet helemaal alleen zong, wat een dijk van een stem heeft die meid. Verder was er Johnny Logan, Robert ten Brink met een mix van kinderliedjes, Rob de Nijs. Het mooiste moment vond ik toen Rene Froger samen zong met zijn 3 zoons, dat was echt een kippenvelmoment. Voor de rest was het zingen, zingen, dansen en uit je dak gaan en tussendoor eventje zitten om bij te komen. Ik had bewondering voor Bianca, die toch ondanks haar zwangerschap, mee deed met zingen en dansen. En ook nog het hele spul richting Arena en terug heeft gereden. Wat een wereldmeid ben je toch. Het concert is echt voor herhaling vaatbaar en volgend jaar ben ik weer van de partij.