Afgelopen zaterdag was het dan zover, het 50-jarig huwelijksfeest van Joke en Rob werd gevierd. Hoewel de echte datum pas in augustus is, werd het vanwege vakanties etc. zaterdag gevierd. Het was een erg gezellig feest met muziek, lekkere hapjes en veel vrienden en familie. Rob en Jo opende het bal en verschenen regelmatig op de dansvloer, petje af. Jo, dat was wel een slapeloos nachtje waard toch? Het was een geweldig feest inclusief polonaise, veel muziek, dansen en verschillende eigengemaakte liedjes en een voordracht van ene pater.
Wij Lenie, Ton, Els, Arie en ik hadden ook een liedje gemaakt op de wijs van: We hebben een woonboot, die ligt aan de Amstel. Deze tekst hadden we vertaald naar: We hebben een sleurhut, die staat op Samoza. Van te voren hebben we er veel lol om gehad. De kinderen van Jo en Rob hadden een tekst gemaakt op: Toen wij uit Rotterdam vertrokken. In deze tekst was het hele levensverhaal verwerkt, knap gedaan. Leuk iedereen weer eens te zien, alle nichten en neven en kleinkinderen van Jo en Rob. Joke en Rob bedankt voor het leuke feest. Op naar het volgende feest. --> hier de rest van de foto's. Kijk ook bij Ton en Lenie voor meer foto's.
Voordat we naar het feestje gingen hadden we nog een gezellig dag met Noëmi. Jeremy moest werken en bracht haar rond half negen. Het was uiteraard weer gezellig, veel gebabbel, geknutsel en spelletjes. En tot slot het dominospel te voorschijn gehaald, waar we een heus record hebben gebroken. Eerst waren ze diverse malen omgegaan (door overstekende aanrechten etc.), maar uiteindelijk hadden we ze allemaal staan. Wat een feest toen de steentjes allemaal mooi omgingen. Noëmi vroeg later aan Bianca of alle kinderen een "knutseloma" hebben. Lief he?
Voordat we naar het feestje gingen hadden we nog een gezellig dag met Noëmi. Jeremy moest werken en bracht haar rond half negen. Het was uiteraard weer gezellig, veel gebabbel, geknutsel en spelletjes. En tot slot het dominospel te voorschijn gehaald, waar we een heus record hebben gebroken. Eerst waren ze diverse malen omgegaan (door overstekende aanrechten etc.), maar uiteindelijk hadden we ze allemaal staan. Wat een feest toen de steentjes allemaal mooi omgingen. Noëmi vroeg later aan Bianca of alle kinderen een "knutseloma" hebben. Lief he?

De kroontjes waren voor haar en haar vriendinnetje Kim. Jeetje wat heeft ze weer vol ijver zitten plakken en tekeningen, allemaal met haar linkerarm. Daarna nog een paar potjes gesjoeld, wat zij ondanks links van oma won. En nog naar Poeh en Tijgetje gekeken, Tijgetje was een streep kwijt van zijn staart, daar was ze toch wel vol van. Tussendoor nog even een paar lekkere croissantjes gehaald en kaasstengels, die gingen er wel in. Noëmi vond nog een sleutel onderweg, die hebben we afgegeven bij het kledingwinkeltje. Ze was helemaal trots, als die meneer of mevrouw de sleutel op zou halen zou de meneer van de winkel zeggen dat een klein meisje hem had gevonden. Geweldig he?


Andre Rieu we hebben weer onwijs van jou en je orkest genoten. En niet te vergeten mijn favoriete Australische zangeres, kippenvel en nog eens kippenvel, wat heeft dat meisje een stem.
Volgende jaar zijn we zeker weer van de partij. Ton bedankt voor de geweldige organisatie.

